We zijn gisteren in een vijftal uren van Jakarta naar Bandung gereden. Dit kon ook met de skytrain op 35 minuten, maar dan hadden we de sfeer op het eiland niet kunnen opsnuiven. We zijn onderweg ook even gestopt bij de vrouw van onze gids, die ons ook vriendelijk kwam begroeten. In het ‘low-saison’ hebben zij samen een shop van kledij en dergelijke.
Het ontbijt in ons eerste hotel was er eentje van niveau. Ik at er eerst een nasi goreng met nog wat super lekker gebakken spinazie en wortelen (en een beetje veel look). Maar ik besloot toch mijn ontbijt af te sluiten met een groene boterham.
Voor we deze grote trektocht aanvingen, bezochten we eerst nog de botannical garden in Bogor, 80 hectaren met planten en bomen uit heel Inonesië (en de rest van de wereld). Er was ook een orchideeën paviljoen, waar een 3000 verschillende orchideeën zouden te vinden zijn. Er stonden er helaas maar een drietal in bloei.
Onderweg stopten we ook even langs de weg voor een zeer lekkere (gruis)koffie, en bij een theeplantage en enkele rijstvelden. We kwamen er ook een sprinkhaan van zo’n slordige 10cm tegen. Voor de lunch stopten we bij een patisserie/restaurant, waar we super gegeten hebben.
Toen we ‘s avonds te laat in onze Holiday Inn gedropt waren, besloten we van in ons hotel te dineren. Tot nu toe is er één constante in het dineren in de hotels. We weten altijd ongeveer wat we bestelden, maar niet helemaal zeker wat we uiteindelijk zouden krijgen. De eerste avond duurde onze uitleg zo’n 45 minuten. Onze kelnerin van de Holiday Inn sprak goed Engels, maar was niet zo heel goed op de hoogte van de gerechten. Zo zou de Peking Duck een sharing gerecht zijn voor twee personen, maar bleek dit wel maar voor één persoon. Er zou ook geen rijst bij zijn, dus we bestelden we extra ‘fried rice’. Wat we kregen was een gerecht voor één persoon waar al rijst bij was. En een extra portie gewoon gestoomde rijst. Wat Bart bestelde als ‘little spicy’ bleek ook ongeveer even pikant als mijn ‘doe maar goed spicy’. Chili all over the place. Dus we moesten wat ‘Hati-hati’ zijn (opletten) bij het verorberen van onze noedelgerechten. Gelukkig kostte deze uitspatting maar 625.000 Roupia.
