Ondertussen hebben we een ochtendritueel hier op de Caraïben. We zwemmen zo’n 500m naar de rode boei op Seven Miles Beach en terug. En terug natuurlijk. Daarna is een verfrissing op het strand natuurlijk noodzakelijk. Ik weet het, het is een IPA. Maar het was al 10u30!
Omdat het beter uitkwam in de planning, besloten we eens te lunchen ipv te dineren. We vonden toch wel een barbeque restaurantje op wandelafstand van ons huisje, zeker!
Daarna hebben we de Cayman Spirits Company bezocht. Dit is de enige rhum ter wereld die gerijpt wordt onder de zeespiegel. Helaas willen ze de locatie van de vaten niet prijsgeven. Na een uitgebreide proeverij van witte tot heel donkere rhum, mochten we ook hun likeuren proeven (banaan, cocos, Triple Sec, Amaretto, …).
Vandaag stond, na onze ochtendzwem, de botanische tuin op de planning. Onze chauffeur was van Jamaica, man! In de botanische tuin toonde onze tourgids ons de nationale boom van Jamaica (de naam ontsnapt me even). Onze chauffeur deed de tour mee en kende de gids goed. Het was de heel andere kant van het eiland (this is the north side, man) en hij vond het de moeite niet om tussendoor terug te rijden naar de stad. Hij was niet akkoord met de gids dat die boom de nationale plant van Jamaica was, en had een heel andere plant in gedachten. Om één of andere reden maakte hij een rookgebaar.
Die heel lange staak met de gele ’tsjoepen’ er op is een soort cactus die je alleen in de ‘Wonderfull Cayman’ vindt. De gele tsjoepen zijn de bloemen ervan.
In dit park zijn er flink wat blauwe leguanen. Er zijn ook veel medicinale kruiden en er is een ‘color garden’ waar de verschillende delen ingedeeld per kleur bloem.
Er was ook een typisch ‘Cayman House’ zoals ‘back in the days’. Met buitentoilet en alles.
