De Borobudur is een boeddhistisch heiligdom op 40 km ten noordwesten van Yogyakarta in de provincie Midden-Java, in het centrum van het Indonesische eiland Java. Het is naast de Prambanan en de Kraton in Yogyakarta een van de toeristische trekpleisters van Centraal-Java. De Borobudur is gelegen bij de Merapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië, en is gebouwd in de periode 750-850.
Maar voor we daar naar toe zouden gaan, konden we eerst een vroeg ontbijtje nuttigen.
Na een busrit van een uurtje gingen we eerst met een paardenkar een bezoek brengen aan een lokale boerengemeenschap (het dorpje Candirejo), waar we de locals allerlei lokale producten zagen maken en ze ons iets meer vertelden over hun manier van leven. Zo was er vroeger maar één toilet voor heel het dorp, maar ‘don’t worry’, grapte onze local, nu hebben we er in elk huis eentje.
Of het verstandig was om Bart en ik in dezelfde koets te steken weten we niet heel zeker, want we vermoeden dat het paard zelfs eventjes met de poten van de grond ging toen we een brugje overstaken.
Op datzelfde bezoek konden Caroline en Bart ook nog hun muziek talenten tentoon spreiden.
Daar Bart zeker de Luwak koffie wou proeven, maakten we dan nog een tussenstop bij een producent van deze heerlijkheid. De beste koffiebonen worden door een civetkat in het wild uitgekozen om te verorberen. En na een hele trip doorheen het spijsverteringsstelsel van dat beest, komt deze koffie er een beetje vergist uit. Met de Luwak koffie als resultaat. In Europa betaal je tot € 70 voor een kopje Luwak. Hier is het iets goedkoper (€ 400.000 Rupia voor een halve kilo bonen) en 25.000 Rupia (€ 1,3 voor een kopje).
En toen waren we eindelijk klaar voor een bezoek aan Prambanan… Na eerst slippers aangetrokken te hebben, en een groot aantal superhoge trappen overwonnen te hebben kwamen we uiteindelijk aan in het Nirvana. Allee, toch tot op het 9e niveau.
Daarna stopten we nog even in een restaurant voor een late lunch en ging de reis terug naar het hotel.
Teruggekomen in het hotel deden we nog een paar spelletjes Oh Hell en bestelden we ons nog wat kleine snacks om onze dag af te sluiten. Toen het buitenterras overspoeld werd door een bus Hollanders, probeerde Bart ons te overtuigen dat Nederland een vergissing was. En werd door die bewering onze tafel overspoeld met een grote slok Bintang bier.
Hij was natuurlijk ook een beetje afgeleid door de wulpse blikken van onze kelnerin…
We hadden vanavond al een paar keren mooi opgekalefaterde dames en jongeheren in de lobby van het hotel zien paraderen. Toen we naar onze kamer gingen rond 21u, werd ons duidelijk waarom. Er was één of ander feest in ons hotel. Zo erg dat sommige muren er stonden van te daveren. Maar we zijn nu 22u30, en het is al veel rustiger :-).