We zijn inmiddels aangekomen in ons laatste hotel, de Alantara Sanur. Nog enkele dagen rust en de vakantie zit er op. Sanur is gelegen aan de zuidkust van Bali, en vlakbij Denpasar, vanwaar we via Dubai terugvliegen naar Brussel.
Gisteren zijn we naar een tempel in de zee geweest, de Tanah Lot. Deze tempel is afgesloten van het vasteland bij eb en bereikbaar bij vloed. Een beetje als de Mont Saint Michel, maar dan veel kleiner. Na een poosje rondgewandeld te hebben was het tijd voor een Bali coffee / thee met Pisang Goreng (gebakken banaan).
Bij de koffie fluisterde onze gids ons geheimzinnig toe “Die half afgewerkte toren is een project van Donald Trump, maar door Covid is dat bedrijfje failliet gegaan en is de bouw gestopt”. Het leek wel het grootste staatgeheim, want ze deed heel mysterieus.
We kregen er zelfs een serenade van een lokale ‘muzikant’. Bart profiteerde er tevens nog eens van om een ‘shoppi’ te doen.
Bart had gevraagd om een boeddhistische tempel te kunnen zien. Er zijn niet zo heel veel boeddhisten in Bali, maar onze gids vond toch een geschikte tempel in Denpasar. Ze had er zelf nog nooit geweest en kon er ons dus niet zo heel veel over vertellen. Ze had echter wel geurstokjes voorzien zodat we een wens konden doen. De tempel deed wat chinees aan en was zeker een bezoekje waard.
Na deze uitstap reden we door naar onze eindbestemming, alwaar we een heel late lunch namen (15u30). Tussen lunch en avondeten deden we enkele spelletjes Oh Hell op ons terrasje. We hoorden en zagen bij valavond iets dat Bart omschreef als een “vleerhond, een grote vleermuis”. Ik vroeg me luidop af of er dan ook zoiets bestond als een vleerkoe. Een nog veel grotere vleermuis.
‘s Avonds aten we dan ook maar rond 21u. Ook bij het diner hoorden we de vleerhond opnieuw. Bart vroeg aan één van de studentjes die aan het opdienen was “What bird is that that we hear?”. De laatste schreeuw van de ‘vleerhond’ was echter al een paar minuten geleden, en het meisje keek hem niet begrijpend aan. Ik heb haar dan maar uit de nood geholpen door te zeggen: “He is a bit crazy.”. Dit begreep ze wel.
Daar zowel de douche als het toilet voorzien waren van glazen deuren, beloofde Bart plechtig met zijn bloot gat tegen het raam te gaan staan wanneer Iris zou voorbijkomen voor het toilet. Het zal me benieuwen…
