Deze morgen kwam Iris met een spectaculair verhaal bij het ontbijt. Ze had vanmorgen iemand in zijn/haar slaap horen roepen ‘Doen!’. Heeft ze het zelf gedroomd? Of was het echt? We weten het nog steeds niet. Bart kwam dan weer één van de voorbije dagen met het verhaal van een droom dat er een rat in zijn bed zat. Hij werd spartelend wakker met zijn benen omhoog (zo verteld hij ons toch).
We zijn vandaag gaan golfen in Montignac. Als je er naar toe rijdt met de wagen, begin je al te vermageren! Eén van mijn reisgenoten (ik zal hem niet vernoemen, maar zijn naam begint met een B), verplicht me een beetje om te vermelden dat ik als laatste geëindigd ben. De eerste plaats was voor Iris, op enkele punten gevolgd door Caroline, dan Bart en dan… ik.
Diezelfde reisgezel vroeg me ook te vermelden dat ik de tweede keer met petanque als laatste eindigde. Maar hij vroeg niet om nog eens te zeggen dat ik de eerste keer glansrijk als eerste eindigde. Maar goed…
Na een driegangenlunch van maar liefst €13,5 per persoon ging onze trip verder naar de aéroport van Sarlat-Domme. Iris had gisteren heel enthousiast gereageerd op een mogelijke helicoptervlucht: “Ik heb dit al altijd eens willen doen!!!”. Wie zijn wij om haar dat te ontzeggen.
De piloot bleek een Italiaan te zijn, de helicopter was dan weer van een Belgisch bedrijf (vandaar het nummer OO op de staart). De eigenares van het ‘Air Chateaux’ bedrijf is immers een Belgische.
Onze piloot vliegt in de vakantiemaanden hier in de Dordogne. In de andere maanden vliegt hij overal een beetje, maar ook veel in België. Zo vloog hij al boven Watteren, Zootegen, Ronsi en Eelko. Zijn uitspraak van de Vlaamse steden bleek achteraf niet zo heel goed. Hij geeft hier en in Vlaanderen ook veel vlieglessen, waaronder aan een aantal ‘celebs’.
Iris mocht natuurlijk vooraan zitten. Ik ging zelfs mee, volledig in paniek (zie foto :-)). Er stond ook nog een mooi, bijna volledig vliegtuigje en enkele sportvliegtuigjes.
We stopten op de terugweg in Sarlat bij De E.Leclerc, waar we voor de derde keer door dezelfde kassier geholpen werden. Hij had nu wel zijn bolletjestrui verloren die hij bij de eerste twee bezoeken nog had (E.Leclerc is één van de hoofdsponsors van de ‘Tour de France’).