Categorie: Uncategorized

Vandaag heeft de Indische keuken ons even laten voelen dat we toch nog niet helemaal aangepast zijn. We hadden alle vier last van maag en darmen. Dus het was een rustdag.

We moesten dan ook bijna 4 uur rijden naar Ooty, een bergdorp dat blijkbaar veel bezocht wordt door pasgetrouwde koppeltjes. Dit vooral omdat het hier maar 15-20 graden is. Het is nu nog altijd zo dat 85% van de huwelijken door de ouders gearrangeerd worden. En binnen de eigen kaste. Er is tevens een systeem die de lagere castes, vrouwen, gehandicapten voorrang geeft voor een nieuwe job. Het was de bedoeling dat ze dat maar voor 10 jaar zouden hanteren, maar ondertussen is het sinds Ghandi nog steeds in voegen.

Onderweg reden we door een wildpark, waar we veel herten, wilde everzwijnen, pauwen en enkele olifanten zagen. En natuurlijk enkele aapjes. Maar die waren we andere dagen on-the-road ook al tegengekomen.

De rest van de dag was een slaap-, lees- en rustdag. Met ‘s avonds enkel wat springrolls bij een black rhum en voor de dames het obligate Kingfisher bier.

Voor ons vertrek uit Bangalore zijn we nog het zomerpaleis van Tipu gaan bekijken. Een paleis voor het grootste deel opgetrokken uit teak hout. Onderweg hebben we nog kunnen genieten van een kokosnoot langs de ‘state highway’ en zijn we verdergetrokken naar Mysore. Het valt op dat de omgeving groener wordt en dat er hier veel meer aan landbouw gedaan wordt.

Eens aangekomen in Mysore zijn we eerst een heel oude fruit/groenten/bloemen markt gaan bekijken. Daarna was het plan om de berg op te rijden voor een heel mooi uitzicht op de stad. Maar ongeveer halfweg op de berg heeft de moeson er anders over beslist. Ondertussen was de vallei gevuld met laaghangende wolken en was het aan het stortregenen.

Het avondeten hebben we in het hotel genoten, in een ‘theme restaurant’. Dat bleek zowaar een heuse jungle te zijn, compleet met slangen en tijgers en zo.

Vandaag trekken we verder naar Bangalore, de stad van de Indische IT-ers en helpdesks… Het plan was om een botanische tuin te bezoeken, het kabinet van de regering van Kanatka en een zomerpaleis van een voormalige koning van Kanatka.

Maar dat is een beetje misgelopen. We zijn nogal vastgelopen in het hectische verkeer van Bangaluru (de officiële naam van deze hoofdstad van Kanatka). De tweede grootste stad van India met 9.000.000 inwoners. En onze chauffeur heeft dan ook nog eens een paar kruispunten gemist. Dus gisteren was een beetje een verloren dag. Maar dat hoort er bij…

In de reusachtige botanische tuin van Bangaluru zijn we nog een familie aapjes tegen het lijf gelopen en bijna elke boom had zijn eigen eekhoorns.

In het hotel hadden we toiletten op smurfenmaat. Die hingen zo’n 20 cm te laag. Maar als ochtend yoga oefening kan dat tellen. En eigenlijk mogen we blij zijn dat we een toilet hebben. Ik heb er wel een zeer lekkere Palak Paneer gegeten, één van mijn favoriete veg gerechten.

Blijkbaar mochten we ook niet kaarten in de bar. De gids wist ons achteraf te vertellen dat dit met een anti gok wet te maken heeft. We hebben dan maar illegaal verder gespeeld in onze kamer.

Gisteren zijn we enkele tempels gaan bezoeken. We reden van Chennai naar Vellore. ‘s Morgens zijn we eerst naar een heel belangrijke actieve Hindu tempel geweest in de heilige stad Kanchipuram. Daarna hebben we hetzeflde stadje de Kallachanatar tempel, de oudste tempel gaan bezoeken. En met een bijnaam als ‘silk city’ kon een bezoekje aan een zijdespinnerij met aanpalend winkeltje natuurlijk ook niet ontbreken.

Maar het meest indrukwekkende was de Sripuram tempel. Een tempel die men in 2007 bouwde, met maar liefst 1.500 kg bladgoud. De zijn we ‘s avonds gaan bezoeken, omdat die helemaal verlicht is. Daar die in geen enkele reisgids staat en er geen grote organisaties deze tempel bezoeken, hadden we er veel bekijk. Vooral ik met mijn’rokje’ aan.

Maar wat een indrukwekkend zicht. We hebben er minutenlang met open mond naar gekeken, terwijl we van Gudu en Wipin de nodige uitleg kregen bij de verschillende Hindu verhalen en gebruiken. Het moet gezegd dat onze begeleiders er alles aan doen om ons verblijf in India zo comfortabel mogelijk te maken. Zo is het ook door hen dat ik in het busje deze berichtjes kan schrijven.

Voor de lunch hebben we wat (understatement) problemen gehad om tot aan het restaurant te geraken. Dat is uiteindelijk niet gelukt, maar gelukkig stonden we ’10 minuutjes’ later aan een wegrestaurant. Daar bleken ze ongeveer 75% van de kaart niet te hebben, maar het was er wel nog wel lekker. Een biertje bij je vegetarische maaltijd is er echter niet bij. Maar dat geeft niet. In het hotel was er Kingfisher. En die heeft gesmaakt!